Naar de paardenveiling!

Vanmorgen om 8 uur waren we allemaal beneden voor het ontbijt. Het ontbijt zag er weer goed uit.

Barbara kwam er gezellig even bij en dronk een kop koffie met ons. 

Na het ontbijt de boel weer opgeruimd en jassen en tassen gepakt om op stap te gaan. 

Eerst willen we naar de paardenveiling, echter we zullen daar niet belanden. 

Achter de bed en breakfast is een Amish supermarkt Springville Foods waar we eerst even naartoe willen.

    

De tweede winkel die we spontaan tegenkomen is Family farm fabrics in Blue Ball. We staan net 

voor de winkel als er een mevrouw uitkomt die spontaan begint te praten tegen ons. Ze biedt aan

om een foto van ons te maken. 

Wij naar binnen en we kijken onze ogen weer uit. Wat een winkel en rijen met stof. We worden erop gewezen dat we ook achter moeten kijken want daar is de sale.

Na ons eerste bezoek zijn we toe aan koffie en gaan opzoek naar een restaurantje. We komen 

terecht bij Shady Maple. Eerst even langs de restrooms en toen op voor de koffie. Blijkt er aan de overkant ook een giftshop te zijn waar wij natuurlijk ook even willen kijken. Het einde van de winkel was niet te zien, van alles wat was er te koop. Tot mijn grote verbazing verkochten ze ook het servies Bunzlau, wat Simone spaart. 

Het was erg leuk, gingen natuurlijk alle vier met een gevuld tasje de deur uit. Over de paardenmarkt hadden wij het niet meer. Ook geen moment meer aan gedacht. 

Wij vervolgden onze weg richting het visitorscentrum van de Menonieten en Amish, helaas was deze gesloten.

De coverbridge bleek een bridge te zijn. Rechtsomkeer gemaakt en opzoek naar de fabric outlet en de Obies Country Store. Op de heenweg had ik een doek zien hangen waar ik even naar wilde kijken.

Omdat die winkel vlakbij de fabric outlet was ben ik even uitgestapt. Ik maak de deur van de winkel open en mijn mond viel open, dit moeten de meiden zien. Ben gelijk weggelopen richting de fabric outlet.

Daar binnen gekomen op zoek naar de rest om te vertellen dat we dit echt moesten zien. Eerst nog even lekker rondgekeken in de winkel, natuurlijk niet met lege handen vertrokken. Snel teruggereden naar de andere winkel, was de mevrouw al aan het opruimen want ze ging sluiten. Heb gevraagd of we alsjeblieft nog even naar binnen mochten. Wat een geluk dat mocht. De volgende foto's spreken voor zich.

  Je brak bijna je nek over de rollen stof, rijen dik lagen voor en op elkaar. Je kon niet zien wat er 

  allemaal te koop was. Hilarisch was het en wat een lol hebben we gehad in de winkel. 

  Bij de toonbank stond het foldertje van de laatste winkel die we wilden bezoeken, Obies Country 

  Store. Komen we buiten, maken nog een foto van de winkel komen we tot de ontdekking dat we er 

  net uitkwamen. Nooit bedacht dat dit de winkel was waar we naar opzoek waren. 

  Omdat we vanmiddag niet geluncht hadden was het wel handig om wat vroeger te gaan eten.

  Zoekend naar een restaurant hebben we onderweg nog leuke kiekjes gemaakt. 

   Uiteindelijk kwamen we uit in Bird in Hand, het eerste restaurant was gesloten dus door naar de 

   volgende.  Wij vonden een Familierestaurant. Konden kiezen uit buffet of van de kaart.

   Het eerste minpuntje was dat ze geen wijn schonken, echter zo gek bleek dat niet want om ons 

   heen zaten diverse  Menonieten families. Over het eten willen we het niet meer hebben en ook niet 

   over het dessert. Bij de kassa vroeg ze aan mij of het allemaal goed was, heb de dame verteld dat 

   we hier niet blij van werden, ik vertelde wat we ervan vonden en vroeg aan haar, wil je nog meer 

   horen? Het speet haar erg en ter compensatie werd de rekening in mindering gebracht.

   Hier komen we dus nooit meer 😠

Nog een lange avond voor de boeg, lekker relaxen, kopje koffie, borreltje erbij en nog even freubelen.

Dan nog gaan bedenken wat we morgen gaan doen. Ook daar kijken wij weer naar uit.